قله داش باشی

راهنمای صعود

• مسیر جنوبی(مسیر عمومی)

مسیر جنوبی مسیر دارای پاکوب مشخصی می باشد که اکثر کوهنوردان در تمامی فصول سال از این مسیر اقدام به صعود می کنند. برای دسترسی به این مسیر باید تا قسمت های بالایی باغات روستا تا جایی که جاده هموار است با وسیله شخصی رفت و یا در ابتدا دره (چای دره) ماشین هارا پارک کرده و مسیر بین باغ هارا باید راه پیمایی کرد و به سمت دره منتهی به سمت قله (Vشکل) رفت.اگر نوک قله را به عنوان هدف در نظر بگیریم و تقریبا در خط عمود کمی مایل به شرق به سمت دره حدود 15 دقیقه الی 30 دقیقه نسبت به مکان پارک خودرو پیمایش کنیم به یک دره کوچکی میرسیم که رودخانه کوچکی همیشه از آن جاریست و به زبان محلی به نام قلیتین دره شناخته می شود. وقتی داخل دره شدیم در سمت دیگر رودخانه یک گوسفند سرای کوچکی به صورت غار با دیواره های بیرونی سنگی دست ساز وجود دارد که از کنار آن رو به بالا پاکوب مشخصی هست که میتوان با پاکوب مسیر را ادامه داد(یال جنوبی) و یا در کنار گوسفند سرا پاکوب دیگری به سمت داخل دره موجود می باشد که میتوان از داخل دره با پاکوب ادامه داد و تا قسمتی پیشروی کرد و وقتی تقریبا به زیر گرده جنوبی قله نزدیک شدیم باید به سمت غرب شروع به افزایش ارتفاع کرده و به یال جنوبی برسیم.در فصل زمستان بهتر است مسیر یال جنوبی پیمایش شود. پس از پیمایش پاکوب به تلاقی یال جنوبی و غربی و جنوب غربی قله میرسیم که معروف به سیاسر می باشد و تقریبا مساحتی مسطح می باشد که در تابستان خوابگاه گوسفندان بوده و گوسفند سرای سنگی در سمت غرب آنجا قابل مشاهده می باشد. پس از رسیدن به سیاه سر به سمت شرق با پاکوب مشخص ادامه داده و نرسیده به پرتگاه های سمت شرق قله به سمت شمال از میان تخته سنگ های کوچک و بزرگ عبور کرده و پس از مدتی قله نمایان می شود که پس از 20 الی 30 دقیقه می توان به قله رسید.در این مسیر پیمایش پس از خروج از دره دیگر دسترسی به آب وجود ندارد و باید در فصل تابستان به مقدار کافی آب به همراه داشت.

• یال جنوب غربی (مسیرسیاسر از سمت شانجان)

برای دسترسی به مسیر جنوب غربی پس از گذر از روستای شانجان و رفتن به سمت غرب در ابتدای دره سمت چپ یک ساختمان کوچک بلوکی قابل مشاهده می باشد که از کنار آن یک آب همیشه جاری وجود دارد که برای شرب مناسب نیست و فقط برای آبیاری باغات استفاده می شود و به نام محلی ساری داش شناخته می شود. در این محل راه به صورت سه راهی می شود که یکی به سمت جنوب(چپ) و یکی به صورت مستقیم به سمت داخل دره می رود و دیگری به سمت قله (راست) ادامه می یابد.در فصل زمستان در صورت بارش برف باید ماشین هارا در همین محل پارک کرده و به سمت یال جنوب غربی  حرکت کرد ولی در باقی فصول میتوان با ماشین تا جایی که امکانش هست ادامه داد و بعد به سمت یال جنوب غربی روانه شد. برای صعود این مسیر می توان از ابتدای یال جنوب غربی شروع کرد و یا از کنار باغات در راستای خط الراس حرکت کرده و کم کم ارتفاع را افزایش داده و به مسیر پاکوب می توان دسترسی پیدا کرد ولی در زمستان نیازمند شناخت کافی می باشد. پس از پیمایش پاکوب به تلاقی یال جنوبی و غربی و جنوب غربی قله میرسیم که معروف به سیاسر می باشد و تقریبا مساحتی مسطح می باشد که در تابستان خوابگاه گوسفندان بوده و گوسفند سرای سنگی در سمت غرب آنجا قابل مشاهده می باشد. پس از رسیدن به سیاه سر به سمت شرق با پاکوب مشخص ادامه داده و نرسیده به پرتگاه های سمت شرق قله به سمت شمال از میان تخته سنگ های کوچک و بزرگ عبور کرده و پس از مدتی قله نمایان می شود که پس از 20 الی 30 دقیقه می توان به قله رسید.در این مسیر پیمایش پس از خروج از دره دیگر دسترسی به آب وجود ندارد و باید در فصل تابستان به مقدار کافی آب به همراه داشت.

• یال شرقی (مسیر قاپئلئخ ازسمت شانجان)

برای دسترسی به این مسیر باید تا قسمتهای بالایی باغات روستا تا جایی که جاده هموار است با وسیله شخصی رفت و یا در ابتدا دره (چای دره) ماشینها را پارک کرده و مسیر بین باغ ها را باید راهپیمایی کرد و به سمت دره منتهی به سمت قله (Vشکل) رفت. قبل ورود به دره باید به سمت یال شرقی پیمایش کرده تا به خط الراس شرقی رسید و ازمسیر صخره ای باید به سمت قله روانه شد. پس  از پیمایش خط الراس شرقی به قسمت بالای گرده می رسیم که در اینجا باید کم کم به سمت شمال(به سمت قله) حرکت کنیم و به طور میانگین در صورت مساعد بودن شرایط 45 دقیقه ای می توان به قله رسید. این مسیر دارای دارای پاکوب مشخصی نمی باشد و صعود این مسیر در فصل زمستان توصیه نمی شود و نیازمند شناخت کافی می باشد. در صورت صعود این مسیر باید از یال ها و خط الراس و یا مسیر های نزدیک به خط الراس صعود شود و تا حد امکان از فرود به دره های اطراف خودداری شود.

• یال غربی (مسیر سیکیلر ازچای دره)

برای دسترسی به مسیرجنوب غربی پس ازگذر از روستای شانجان و رفتن به سمت غرب در ابتدای دره سمت چپ یک ساختمان کوچک بلوکی قابل مشاهده میباشد که از کنار آن یک آب همیشه جاری وجود دارد که برای شرب مناسب نیست و فقط برای آبیاری باغات استفاده میشود و به نام محلی ساری داش شناخته میشود. در این محل راه به صورت سه راهی میشود که یکی به سمت جنوب (چپ) و یکی به صورت مستقیم به سمت داخل دره میرود ودیگری به سمت قله (راست) ادامه مییابد که باید مسیر مستقیم به سمت داخل دره با ماشین پیمایش شود و پس 15 دقیقه رانندگی و عبور از کنار ابتدای کانال آب به اولین دره V شکل منتهی به دره اصلی رسیدیم باید ماشین هارا پارک کرده و صعود را شروع کرد. در این محل برای مهار سیل در انتهای دره سیل بند سنگی ساخته شده است و در اطراف آن درخت های به چشم میخورد حتی در فصل های گرم کندوهای عسل محلی در این محل به چشم میخورد. این مسیر دارای پاکوپ مشخصی می باشد . تقریبا پس از 1 ساعت پیمایش به گوسفند سرایی می رسیم که دارای آب نوشیدنی می باشد و از داخل لوله بیرون می آید.تقریبا پس از 10 دقیقه پیمایش به دو راهی می رسیم که راه سمت راست مسیر تقریبا صخره ای دارد و در قسمت هایی حالت پرتگاهی به خود گرفته است که به نام محلی عمر بازیسی معروف می باشد به تقریبا پاکوب مشخصی دارد و پس از عبور از میان صخره ها مسیر هموار شده و قله نمایان می شود و به صورت تراورس به سمت قله حرکت می کنیم. در صورت مساعد بود شرایط از محل پارک تا قله تقریبا 3.30 ساعت طول می کشد ولی در فصل زمستان امکان تردد در داخل دره وجود نداشته و باید ماشین ها در ابتدای دره پارک شده و این مسیر تا پای کوه پیمایش شودو در فصل زمستان مسیر صعود نیازمند شناخت کافی و احتیاط فراوان می باشد.

• یال غربی (مسیر سکیلر از چای دره)

برای دسترسی به مسیرجنوب غربی پس از گذر از روستای شان جانورفتن به سمت غرب درابتدای دره سمت چپ یک ساختمان کوچک بلوکی قابل مشاهده میباشد که از کنار آن یک آب همیشه جاری وجود دارد که برای شرب مناسب نیست وفقط برای آبیاری باغات استفاده میشود و به نام محلی ساری داش شناخته میشود. در این محل راه به صورت سه راهی میشود که یکی به سمت جنوب(چپ) و یکی به صورت مستقیم به سمت داخل دره میرود و دیگر ی به سمت قله (راست) ادامه می یابدکه باید مسیر مستقیم به سمت داخل دره با ماشین پیمایش شود و پس از 15 دقیقه رانندگی و عبور از کنار ابتدای کانال آب به اولین دره V شکل منتهی به دره اصلی رسیدی می باید ماشین ها را پارک کرده وصعود راشروع کرد. در این محل برای مهار سیل در انتهای دره سیل بند سنگی ساخته شده است و در اطراف آن درخت های به چشم میخورد حتی در فصل های گرم کندوهای عسل محلی در این محل به چشم میخورد. این مسیر دارای پاکوپ مشخصی میباشد . تقریبا پس از 1 ساعت پیمایش به گوسفند سرایی میرسیم که دارای آب نوشیدنی میباشد و از داخل لوله بیرون می آید. تقریبا پس از 10 دقیقه پیمایش به دوراهی میرسیم که به راه سمت چپ ادامه مسیر داده به جانپناهی میرسیم به نام سکیلر معروف می باشد که در اطراف آن گوسفند سرا هایی به چشم میخورد . پس از ادامه پاکوب به چشمه ای گوارا به نام قالقانلی چشمه میرسیم که قابل شرب بوده و در صورت نیاز می توان استفاده کرد و پس از تقریبا نیم ساعت پیمایش می توان به قله دست یافت.

• مسیر دیواره داش باشی (سمت شرقی گرده)

دیواره داش باشی تنها دیواره این منطقه بوده و توسط استاد احد نصیرزاده و همسر گرامیشان استاد رفعت حسنی در سال1400 گشایش مسیر شده و کل مسیر تقریبا 4 طول بوده که دارای 3 کارگاه(کارگاه اول و سوم راحت و کارگاه دوم نیمه راحت می باشد.) آماده می باشد و طول آخر باید به صورت ابزار گزاری صعود شود.پس از صعود دیواره بعد از پیمایش 40 دقیقه ای به سمت قله(شمال) می توان به قله دست یافت.

مناطق کوهستانی و قله های اطراف

این قله در 4 کیلومتری خط الراس جنوب غربی  قله گوی زنگی قرار دارد و از بالای قله می توان در سمت شمال شرق قله هایی چون میشو مرند یا با نام محلی فلک داغی با ارتفاع 2847مترمعروف به قله میشو می باشدو قله گوی زنگیبا ارتفاع 3074متر یکی از سخت ترین قلل آذربایجان و در غرب آن قله فرعی به نام آغ داش به ارتفاع 2996 متر واقع می باشندو از سمت شهر مرند قابل دسترس می باشد. در سمت شرق قله قره بللهبا ارتفاع 2570 متر در شمال روستای سرکندیزج(جاده صوفیان-شبستر) می باشد وآبشارهای معروف سرکندیزج در همان سمت واقع می باشند. در سمت غرب قله دریانیا با نام محلی کوسا بابا با ارتفاع 2967متر می باشد و این قله به دلیل واقع شدن در شمال روستای هریس، دریان و خامنه به اسم هایی چون هریس میشو،خامنه میشو و دریان میشو نیز معروف می باشد. در سمت شمال غرب قله علی علمداربا ارتفاع3111 متر بلند ترین قله رشته کوه میشو قابل مشاهده می باشد که از سمت روستای مرند و روستای الماس تسوج قابل دسترس می باشد و همچنین قله گورگور به ارتفاع 2864 متر و قولاقلی داش 2600متر در خط الراس کشیده به سمت شبستر قابل مشاهده می باشد.

ترک های مسیر

ترک مسیر داش-باشی-میشو-یال-جنوب شانجان فرمت gpx

ترک مسیر داش_باشی_میشو_یال_جنوب_غربی_مسیر_سیاه_سرشانجان فرمت gpx

ترک مسیر داش_باشی_میشو_یال_شرقی_مسیر_قاپلخشانجان فرمت gpx

نویسنده گزارش :

 احسان الوانی- مسئول کمیته ناوبری هیات کوهنوردی شهرستان شبستر